Related Collectible
Lore
Buty rozświetlenia (majestatyczne)
– Mogą cię odrzucić – ostrzegł Misraaks. – Techeuny nie przyjmują obcych z otwartymi ramionami.
– Rozumiem – odparła skryba. – Ale nawet jeśli odmówią mi nauczania, być może i tak uzyskam dostęp do ich archiwalnych danych. Takiej wiedzy warto poświęcić całe życie.
– Nie masz całego życia na przyswajanie wiedzy – przypomniał Misraaks. – Musimy niebawem dołączyć do Eliksni. Będą potrzebować przewodnictwa. Musimy do nich dotrzeć, dopóki jest jeszcze ktokolwiek, komu można udzielić pomocy.
– Dowiem się tyle, ile zdołam, tak szybko, jak zdołam – skryba obróciła wnętrza dłoni w dół, okazując posłuszeństwo.
Misraaks zamilkł, pragnąc przedłużyć tę chwilę.
– Przypominam sobie czasy, gdy byłaś tylko pisklęciem. Techeuny odwiedzały cię nocą, a ty budziłaś się z krzykiem.
– Dobrze to pamiętam – odrzekła skryba. – Prawdę mówiąc, wciąż mnie przerażają. Ale musimy stłumić w sobie lęk, jeśli pragniemy znaleźć Światło.
W tym momencie Misraaks ujrzał ją na nowo. Skryba lśniła jasnością. Nigdy wcześniej jej takiej nie widział. Była połączeniem radosnego optymizmu z poważną determinacją. Pomyślał, że nareszcie odnalazła własną drogę ku Światłu.
– Jestem dumny, mając tak odważną skrybę za córkę – powiedział uroczyście.
– Dziękuję ci – odparła Eido, zaskoczona tonem jego głosu. – Mam szczęście, mając tak mądrego kella za ojca.
