Related Collectible
Lore
Szaty celestynowe (majestatyczne)
Najmniejsza maszkara
Eido nachyliła się nad grupą piskląt. Jej twarz podświetlał tylko blask panelu kontrolnego zbiornika eteru. Pisklęta trzymały się nawzajem za ręce ze strachu i przyciskały do siebie dla otuchy. Skryba kontynuowała swoją opowieść.
– Była sobie kiedyś maszkara. Najmniejsza maszkara z lęgu. Walczyła o swoje racje ciemnego eteru, ale jej silniejsze rodzeństwo często dostawało więcej niż ona.
Pisklęta wydały z siebie szmer współczucia.
– Maszkara marzyła, że pewnego dnia zabije Strażnika i pokaże rodzeństwu, że jest silna. Mała, ale silna. – Eido groźnie zgięła swoje dolne ręce.
– Pewnego dnia do ich leża przybył Strażnik, który chciał ukraść cenny ciemny eter. – Pisklęta zerknęły z niepokojem na pobliski zbiornik eteru, gdy Eido opowiadała dalej. – Fikrulkel wydał maszkarom rozkaz ataku. Nareszcie! Najmniejsza maszkara dostała szansę, by dowieść swej wartości.
Eido pochyliła się naprzód, mrużąc oczy. – Najmniejsza maszkara pobiegła przed siebie nieustraszona, mimo że jej rodzeństwo ginęło odstrzeliwane wokół niej. Rzuciła się na Strażnika i BUM! – Skryba krzyknęła, klasnąwszy obiema parami dłoni. Pisklęta podskoczyły i zapiszczały ze strachu.
Eido ściszyła swój głos do szeptu. – Najmniejsza maszkara wybuchła w pierwszym zetknięciu z lśniącym, złotym pancerzem Strażnika. Wykonała swoją misję.
– Lecz – ciągnęła Eido, kręcąc głową w udawanym smutku – Strażnik nawet tego nie zauważył. Maszkara była za mała i jej wybuch nie wywołał żadnego efektu. Najzupełniej żadnego.
